Boos!
‘Ben je boos
pluk een roos,
zet hem op je hoed
dan ben je morgen weer goed!’
Was het maar zo simpel; door een roos op je hoed te zetten je boosheid weer kwijt zijn… Dit rijmpje (uit mijn jeugd?!) kwam bij mij boven borrelen toen ik aan mijn blog over boosheid begon.
Net als blij, verdrietig en bang is boosheid een gevoel dat iedereen zal hebben en herkennen. Zeker in de afgelopen tijd zullen volwassenen zich ook boos gevoeld hebben, een gevoel dat niet altijd echt geuit wordt, maar nu massaal zichtbaar werd in binnen- en buitenland.
Het gevoel boosheid gebruik je als er over jou grens gegaan wordt; door boos te worden/zijn kom je voor jezelf op. Hiermee geef je de ander dus ook een duidelijk signaal ‘tot hier en niet verder!’
Kleine kinderen zijn hun grenzen nog volop aan het ontdekken en kunnen behoorlijk boos worden als ze hun zin niet krijgen (wie kent de scènes in de supermarkt niet…) Langzaam maar zeker ontdekken peuters en kleuters dat er regels zijn en dat je niet altijd je zin kunt krijgen. Het boos-zijn wordt minder ‘explosief’, maar het gevoel boosheid verdwijnt (gelukkig) niet!
In mijn praktijk krijg ik nogal wat kinderen die het lastig vinden om hun boosheid te uiten. De één ‘explodeert’ bijvoorbeeld bijna als er iets gebeurt op het schoolplein, de ander gedraagt zich juist op school voorbeeldig, maar heeft thuis woedeaanvallen.
De oorzaak hiervan kunnen verschillend zijn, toch wordt door mij wel altijd benadrukt dat boosheid een gevoel is dat erbij hoort en nuttig kan zijn.
Door samen met het kind na te gaan waar het gevoel vandaan komt (welke grens wordt er bij jou over gegaan?) kun je het als kind beter herkennen en daarmee ook de manier van boos-zijn aanpassen.
Het helpt kinderen om hun boosheid zichtbaar te maken; bijvoorbeeld met je ogen dicht het boze gevoel tekenen, of een woedethermometer invullen.
Door helder te hebben wat hun zo boos maakt en hoe ze hier anders op kunnen reageren, kunnen kinderen leren omgaan met hun boosheid. Mensen in hun omgeving (bijv. ouders en leerkrachten) zijn hierbij belangrijke hulptroepen. Zij kunnen het kind helpen door rustig te reageren en helpen bij het vinden van een vorm waar de boosheid wel geuit kan worden (bijvoorbeeld een kussen ter beschikking stellen waar even flink tegenaan gebokst kan worden..)
Dit helpt vast beter dan alleen die roos op je hoed ;-) !
