'Ik zie, ik zie....'

‘Ik zie, ik zie wat jij niet ziet…’

Altijd leuk om te doen, dit spelletje. Vooral als je moet wachten en je hebt je kind(eren) bij je. Laatst zag en hoorde ik het nog toen ik in de trein zat en het viel me op dat veel medereizigers glimlachten en zelf even terug in de tijd leken te gaan (herkenning?).

Het is ook een ijzersterke titel; ‘ik zie, ik zie wat jij niet ziet..’, daar wil je als medespeler meer van weten! Wat ziet die ander dan wat ik niet zie?

Al vragend probeer je er achter te komen en je voelt je trots als je het (eindelijk..) geraden hebt!

Zien en gezien worden is iets wat we allemaal willen, het raakt je bestaan. Als je niet gezien wordt, lijkt het of je er niet mag zijn en je er niet toe doet als persoon. Dat kan behoorlijk knagen aan je zelfbeeld en zelfvertrouwen!

Als je je als kind niet gezien voelt, zal dit zeer waarschijnlijk veel effect hebben op hoe je over jezelf denkt en wat je voelt, maar ook op hoe je doet. Vooral bij dit laatste (gedrag) kunnen er dan moeilijkheden ontstaan.

Denk je negatief over jezelf dan kan dat zich bijvoorbeeld uiten in boos of onzeker gedrag. Je omgeving zal op die boosheid, onzekerheid reageren, maar kan niet altijd ‘zien’ hoe die veroorzaakt wordt. Het is soms een hele kunst om erachter te komen waarom je kind boos (of onzeker) is, vaak kan een kind dit niet zo precies vertellen. Een goede manier is bijvoorbeeld om je vraag te beginnen met; ‘ik zie dat je boos bent, kun je me vertellen wat er is gebeurd?’

Hierin zeg je letterlijk dat je je kind ziet en dat is voor een kind heel belangrijk om te weten! Dit betekent dat hij/zij er niet alleen voor staat, maar iemand heeft die hem/haar ziet en opmerkt.

Hiermee zullen niet meteen alle moeilijkheden zijn opgelost en veranderen, maar het voelt voor het kind wel heel erg goed om te weten dat het gezien wordt en dat het dus terecht kan bij die persoon als iets lastig is.

Benoemen wat ik zie is tijdens mijn sessies ook een belangrijk onderdeel, hiermee probeer ik erachter te komen waar het kind mee zit en tegelijkertijd aan te geven dat het kind de moeite waard is, het wordt gezien! Hierdoor ontstaan vaak openingen en kan het kind zelf ook oplossingen vinden voor zijn/haar ‘moeilijke’ gedrag.

Mooi om te zien!