In de regel ben ik best wel braaf;
ik hou me keurig aan de snelheid op de weg,
ik zal niet voordringen als er een rij staat,
ik spreek mensen netjes met ‘u’ aan (en zo kan ik nog wel even door gaan.....)
Ik blijf keurig binnen de lijntjes.
Ik was dan ook niet meteen laaiend enthousiast toen ik het thema van de Opvoedweek van dit jaar hoorde; ‘Buiten de lijntjes’.
Wat moet ik daar nou mee?!
Maar zoals dat wel vaker gaat als je ergens langer over nadenkt; mijn mening kantelde.
Want ‘buiten de lijntjes’ kan wel héél fijn zijn!
Immers:
Hoe leuk is het om als kind op speciale momenten op de bank te eten (voor de tv) ipv netjes aan tafel…
Hoe leuk is het om de hele dag in je pyjama te lopen ipv je aan te kleden…
Hoe leuk is het om op school wat langer buiten te spelen omdat het zulk mooi weer is ipv precies op tijd naar binnen te moeten…
Hoe leuk is het om als volwassene (weer) eens lekker mee te swingen op muziek (en de verbaasde gezichten van je kinderen te zien…)
Hoe leuk is het… (vul zelf maar in!)
Iets nét even op een andere manier doen kan dus heel veel plezier geven en als ik er zo over nadenk ook meer energie.
Door iets nét op een andere manier te doen stap je af van het automatisme, de gewoonte die er ontstaat als je dingen vaker doet. Hierdoor ben je meer bewust bezig én, zoals in bovenstaande voorbeelden, geniet je vaak ook meer.
Maar als je altíjd buiten de lijntjes denkt werkt, loopt, kleurt… ontstaat er juist weer een patroon, een gewoonte waardoor het positieve effect van het buiten de lijntjes gaan weer enigszins verloren gaat. Kennelijk zijn die lijntjes er niet voor niets….
In het inspiratieboekje dat in de week van de Opvoeding is uitgedeeld staan hele mooie voorbeelden hoe vaders en moeders sommige, vaak lastige, patronen doorbreken door het nét even anders aan te pakken.
Inderdaad heel inspirerend, want soms (misschien wel vaker dan we denken) ligt de oplossing buiten de lijntjes!
‘Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg.’ (Albert Einstein)