Ik bezit een fiets, een auto, een laptop, potten en pannen, meubels, kleren, tuingereedschap……en zo kan ik nog wel even doorgaan. Al die spullen zijn mijn eigendom, maar of mijn kind(eren) daarbij horen…?
Alle dingen uit de eerste zin heb ik gekocht, aangeschaft. Het ene langer geleden dan het andere, maar allemaal met geld betaald waardoor het officieel mijn eigendom werd. Ook heb ik over alles korter of langer nagedacht voor de echte aanschaf plaatsvond, want ja; een Euro kun je maar één keer uitgeven… Ik zorg ook goed voor mijn spullen, alhoewel… *het is alweer even geleden dat ik mijn fiets gepoetst heb… *die scheur of vlek in mijn kleren zorgt ervoor dat het in de kliko of voddenbak verdwijnt….. (en is de verleiding om iets nieuws te kopen wel groot…) *mijn tuingereedschap ziet er ook niet meer als nieuw uit……… *en omdat mijn oude laptop toch wel heel oud aan het worden was, zit ik inmiddels op een nieuw exemplaar dit verhaal te maken……
Ik zorg dus op verschillende manieren voor mijn bezit en vervang, knap het op waar nodig of doe het er gewoon mee, al naar gelang hoe belangrijk ik het vind.
Heel anders is dat met mijn kinderen…. Die zijn op een heel andere manier mijn leven ‘binnengewandeld’ 😊 Daar hebben mijn partner en ik echt wel over nagedacht, maar wat voor kind er zou komen….? Eigenlijk hadden we geen idee. Er zat niet echt een gebruiksaanwijzing bij, dat hebben we met vallen en opstaan allemaal zelf moeten ontdekken. In de loop van de jaren hebben we er ook best wat Euro’s tegenaan gegooid en voorlopig lijkt dat nog niet af te nemen... Inmiddels zijn ze al wat groter en zit er hier en daar een scheur en een vlek op, maar gek genoeg heb ik nog nooit gedacht aan vervanging of een opknapbeurt…
Kennelijk ligt het met het ‘bezitten’ van kinderen toch allemaal iets genuanceerder. Wat je als ouder ook doet, je kinderen blijven individuen met een eigen wil, karakter, gebruiksaanwijzing, mening, keuze enz. Als je je als ouder té bezitterig gaat gedragen, laten je kinderen dat dan ook fijntjes (of juist helemaal niet fijntjes..!) weten. Ze willen goed verzorgd en onderhouden worden, maar ook de ruimte hebben om zichzelf te ontwikkelen en te ontplooien. En terecht! Want alleen door de kans te krijgen om je eigen keuzes te maken, je eigen neus te stoten en je eigen ontwikkeling door te maken zul je groeien en volwassen worden.
Daar kan geen bezit tegen op!